Εκπαίδευση για την αειφορία: Δυνατότητες και Προοπτικές
ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
- Περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι η διαδικασία η οποία θα βοηθήσειτους πολίτες να αποκτήσουν γνώση του περιβάλλοντος και πάνω απόόλα να γίνουν ικανοί και αποφασισμένοι, να έχουν διάθεση να εργαστούνατομικά και συλλογικά για την επίτευξη και τη διατήρηση μιας δυναμικήςισορροπίας μεταξύ της ποιότητας της ζωής και της ποιότητας τουπεριβάλλοντος.
- Η Εκπαίδευση για την Αειφορία Βιώσιμη σκοπό έχει να ενδυναμώνει τους μαθητές όλων των ηλικιών με γνώσεις, δεξιότητες, αξίες και στάσεις για να αντιμετωπίσουν τις αλληλένδετες παγκόσμιες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, όπως η κλιματική αλλαγή, η περιβαλλοντική υποβάθμιση, η απώλεια βιοποικιλότητας, η φτώχεια και η ανισότητα.
Η μάθηση πρέπει να προετοιμάζει τους μαθητές να βρουν λύσεις για τις προκλήσεις του σήμερα και του μέλλοντος. Η εκπαίδευση πρέπει να είναι μεταμορφωτική και να μας επιτρέπει να λαμβάνουμε τεκμηριωμένες αποφάσεις και να αναλαμβάνουμε ατομική και συλλογική δράση για να αλλάξουμε τις κοινωνίες μας και να φροντίσουμε τον πλανήτη. Η Εκπαίδευση για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη αναγνωρίζεται ως αναπόσπαστο στοιχείο του Στόχου Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG) 4 για την ποιοτική εκπαίδευση.
- Η Αγωγή Υγείας είναι μια διαδικασία μορφωτικού χαρακτήρα που πρέπει να έχει σαν κύριο στόχο της τα παιδιά. Εκτός από το γεγονός ότι οι συνήθειες που αποκτά κανείς στην παιδική του ηλικία τον ακολουθούν συνήθως στην υπόλοιπη ζωή του, είναι σήμερα γνωστό, πλέον, ότι οι βλάβες που αφορούν στις πιο σημαντικές ασθένειες της κοινωνίας μας εγκαθίστανται στην παιδική ηλικία. Τα οφέλη από την αλλαγή του τρόπου ζωής είναι αντιστρόφως ανάλογα ως προς την ηλικία που γίνεται μια τέτοια αλλαγή. Γι' αυτό και ο ρόλος των παιδαγωγών και των δασκάλων σε μια τέτοια διαδικασία είναι αναντικατάστατος.
ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ
Εκπαίδευση για την αειφορία: Δυνατότητες και Προοπτικές
ΤΟΥ ΔΜΠΣ: ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΙΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ
Λιγότερα- Περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι η διαδικασία η οποία θα βοηθήσειτους πολίτες να αποκτήσουν γνώση του περιβάλλοντος και πάνω απόόλα να γίνουν ικανοί και αποφασισμένοι, να έχουν διάθεση να εργαστούνατομικά και συλλογικά για την επίτευξη και τη διατήρηση μιας δυναμικήςισορροπίας μεταξύ της ποιότητας της ζωής και της ποιότητας τουπεριβάλλοντος.
- Η Εκπαίδευση για την Αειφορία Βιώσιμη σκοπό έχει να ενδυναμώνει τους μαθητές όλων των ηλικιών με γνώσεις, δεξιότητες, αξίες και στάσεις για να αντιμετωπίσουν τις αλληλένδετες παγκόσμιες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, όπως η κλιματική αλλαγή, η περιβαλλοντική υποβάθμιση, η απώλεια βιοποικιλότητας, η φτώχεια και η ανισότητα.
Η μάθηση πρέπει να προετοιμάζει τους μαθητές να βρουν λύσεις για τις προκλήσεις του σήμερα και του μέλλοντος. Η εκπαίδευση πρέπει να είναι μεταμορφωτική και να μας επιτρέπει να λαμβάνουμε τεκμηριωμένες αποφάσεις και να αναλαμβάνουμε ατομική και συλλογική δράση για να αλλάξουμε τις κοινωνίες μας και να φροντίσουμε τον πλανήτη.
- Περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι η διαδικασία η οποία θα βοηθήσειτους πολίτες να αποκτήσουν γνώση του περιβάλλοντος και πάνω απόόλα να γίνουν ικανοί και αποφασισμένοι, να έχουν διάθεση να εργαστούνατομικά και συλλογικά για την επίτευξη και τη διατήρηση μιας δυναμικήςισορροπίας μεταξύ της ποιότητας της ζωής και της ποιότητας τουπεριβάλλοντος.
- Η Εκπαίδευση για την Αειφορία Βιώσιμη σκοπό έχει να ενδυναμώνει τους μαθητές όλων των ηλικιών με γνώσεις, δεξιότητες, αξίες και στάσεις για να αντιμετωπίσουν τις αλληλένδετες παγκόσμιες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, όπως η κλιματική αλλαγή, η περιβαλλοντική υποβάθμιση, η απώλεια βιοποικιλότητας, η φτώχεια και η ανισότητα.
Η μάθηση πρέπει να προετοιμάζει τους μαθητές να βρουν λύσεις για τις προκλήσεις του σήμερα και του μέλλοντος. Η εκπαίδευση πρέπει να είναι μεταμορφωτική και να μας επιτρέπει να λαμβάνουμε τεκμηριωμένες αποφάσεις και να αναλαμβάνουμε ατομική και συλλογική δράση για να αλλάξουμε τις κοινωνίες μας και να φροντίσουμε τον πλανήτη.
Περίγραμμα
Περιεχόμενο μαθήματος
Εισηγητής
Τίτλος διάλεξης
Σ. Παρασκευόπουλος
Η σημαντική σχέση αειφόρου ανάπτυξης και
εκπαίδευσης
Θ. Μαρδίρης
Από την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στην εκπαίδευση για την αειφορία
Θ. Μαρδίρης
Περιβαλλοντική εκπαίδευση/ Εκπαίδευση για την Αειφορία: Η Ελληνική εμπειρία
Θ. Μαρδίρης
Ολιστική προσέγγιση της Βιωσιμότητας/Αειφορίας στη σχολική μονάδα - Αειφόρο Σχολείο
Θ. Μαρδίρης
Ερευνητική ατζέντα της εκπαίδευσης για την
αειφορία: Νέα πεδία και προοπτικές
Γ. Αμπατζίδης
Παρουσίαση καλών πρακτικών στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση
Γ. Αμπατζίδης
Η έρευνα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στο σχολείο
Θ. Μαρδίρης
Κλιματική κρίση και Βιοποικιλότητα σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις
Γ. Αμπατζίδης
Η διδασκαλία της οικολογίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση
Γ. Αμπατζίδης
Η διδασκαλία της οικολογίας στη πρωτοβάθμια εκπαίδευση
Ε. Ζυμβρακάκη
Αγωγή υγείας: Διατροφή και καρκίνος
Ε. Ζυμβρακάκη
Αγωγή Υγείας: Η Διατροφή στην Ελλάδα
Ε. Ζυμβρακάκη
Αγωγή Υγείας: Διατροφή και καρδιαγγειακά νοσήματα
4η
5η
6η
7η
8η
9η
ΘΟΔΩΡΟΣ ΜΑΡΔΙΡΗΣ
Δρ. Θοδωρης Μαρδίρης, M.ed, Βιολόγος, Περιβαλλοντολόγος,
Περιφερειακός Δ/ντης Εκπαίδευσης Δυτικής Μακεδονίας.
πρώην Υπεύθυνος Λειτουργίας ΚΠΕ. Καστοριάς
ΕΛΕΝΗ ΖΥΜΒΡΑΚΑΚΗ
Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό, Τμήμα Γεωπονίας, Σχολή Γεωπονίας Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος,
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
1998: Διδάκτωρ Επιστημών της Αγωγής (Αγωγής Υγείας) από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τίτλος διατριβής: «Αναπαραστάσεις μαθητών/ριών και εκπαιδευτικών
της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για τα τρόφιμα και την υγεία. Μια μελέτη Αγωγής Υγείας».
1984-1987: Eρευνήτρια σε μεταπτυχιακή ερευνητική εργασία στο Εργαστήριο Βιοχημείας του Τομέα Οργανικής
Χημείας και Βιοχημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε θέματα Γενετικής και Μοριακής
Γενετικής.
1984: Πτυχίο από το Τμήμα Χημείας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
1992-1998: Παρακολούθηση του τακτικού ανά δεκαπενθήμερο μεταπτυχιακό σεμινάριο που διοργάνωνε ο Τομέας για
το Περιβάλλον και την Υγεία του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. με θέμα: «Θεωρία,
πρακτική και έρευνα στην περιοχή της Αγωγής Υγείας».
1997 Δεκέμβριος, 1996 Μάιος-Ιούνιος, 1995 Μάιος-Ιούλιος (Σύνολο 5 μήνες): Παρακολούθηση μεταπτυχιακών
σεμιναρίων για τη Διδακτική των Φυσικών Επιστημών, στο Science and Technology Group, Institute of Education,
University of London, μετά από πρόσκληση της Dr Sheila Turner.
ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
1999-2000: Συνεργάτης στο πιλοτικό πρόγραμμα Αγωγής Υγείας στα σχολεία «Διατροφή και πρόληψη καρκίνου»,
Επιστημονικός Υπεύθυνος: Αντώνης Κωνσταντινίδης.
1998-1999: Συνεργάτης στο πειραματικό πρόγραμμα εκπαίδευσης «Ισορροπημένη Διατροφή: Ενημέρωση, δράση και
Αξιολόγηση», Έργο ΣΕΠΠΕ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Παύλος Σινιγάλιας.
1998-1999: Συντονίστρια και ερευνήτρια στο πιλοτικό πρόγραμμα «Διατροφική Αγωγή σε παιδιά του Δημοτικού
Σχολείου: Μια Διδακτική Πρόταση», Τομέας Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Υγεία, Παιδαγωγικό Τμήμα
Δημοτικής Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Κυριάκος Αθανασίου.
1995-1997: Ερευνήτρια στο ερευνητικό πρόγραμμα «Έρευνα των γνώσεων και των στάσεων μαθητών από τη Βόρεια
Ελλάδα σε θέματα διατροφής και καπνίσματος», Τομέας Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Υγεία, Παιδαγωγικό
Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Χρηματοδότηση: Επιτροπή Ερευνών του
Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Κυριάκος Αθανασίου.
1994-1996: Ερευνήτρια στο ερευνητικό πρόγραμμα «Εκπαίδευση μαθητών, δασκάλων και γονέων στην πρόληψη του
καρκίνου. Μια εκστρατεία πληροφόρησης σε συνδυασμό με έρευνα πάνω στη βελτίωση των γνώσεων και των στάσεων
ως συνέπεια της δράσης», Τομέας Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Υγεία, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής
Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Χρηματοδότηση: Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιστημονικός
Υπεύθυνος: Κυριάκος Αθανασίου.
Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος 1986: Ερευνήτρια στο ερευνητικό πρόγραμμα «Γενετική μηχανοποίηση του
αιθανολοπαραγωγού βακτηρίου Zymomonas mobilis για αυξημένη παραγωγή αιθανόλης και ζύμωση της κυτταρίνης σε
αιθανόλη», Τομέας Οργανικής Χημείας και Βιοχημείας, Τμήμα Χημείας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Χρηματοδότηση:
Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Κωνσταντίνος Δραϊνας.
ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ
α. Διδασκαλία σε ΠΕΚ, ΑΕΙ και ΤΕΙ
Φεβρουάριος-Ιούνιος 1985: Διδασκαλία του μαθήματος «Βιοχημεία» στη ΣΕΥΠ Ιωαννίνων/Παράρτημα του ΤΕΙ
Μεσολογγίου.
Οκτώβριος-Δεκέμβριος 1995: Διδασκαλία θεμάτων «Αγωγής Υγείας για εκπαιδευτικούς». Περιφερειακό Επιμορφωτικό
Κέντρο Καβάλας, Παράρτημα Δράμας.
Φεβρουάριος-Απρίλιος 1996: Διδασκαλία θεμάτων «Αγωγής Υγείας για εκπαιδευτικούς». Περιφερειακό Επιμορφωτικό
Κέντρο Καβάλας, Καβάλα
Φεβρουάριος-Απρίλιος 1996: Διδασκαλία θεμάτων Αγωγής Υγείας. 2ο Περιφερειακό Επιμορφωτικό Κέντρο
Θεσσαλονίκης
Ακαδημαϊκά έτη 1997-1998, 1998-1999, 1999-2000, 2001-2002, 2002-2003, 2003-2004, 2004-2005: Ανάθεση
διδασκαλίας στο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης «Δημήτρης Γληνός». Διδασκαλία του γνωστικού αντικειμένου
«Ερευνητικό Πρόγραμμα Αγωγής Υγείας» και «Εμβάθυνση στην Αγωγή Υγείας»
Από 16-1-1998 μέχρι 31-3-2000, από 14-1-2003 έως 30-12-2005: Διδάσκουσα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής
Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Διδασκαλία του μαθήματος «Αγωγή Υγείας και
Διδασκαλία Βιολογίας».
Ακαδημαϊκό έτος 2002 έως 2012: Επιστημονικός Συνεργάτης με πλήρη προσόντα στο Τμήμα Διατροφής και
Διαιτολογίας του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Διδασκαλία των μαθημάτων α) Παιδαγωγική της Διατροφής και β) Κοινωνιολογία
της Διατροφής γ)Αγωγή Υγείας-Διατροφική Αγωγή.
Ακαδημαϊκά έτη 2004-5 και 2005-6: Διδασκαλία στο Διατμηματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών του Τμήματος
Χημείας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και του Τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας, ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Διδαχθέν μάθημα:
Κοινωνιολογία της Διατροφής. (Υποέργο 2. Επιστήμη Τροφίμων και Διατροφή, αρ. έργου 61/1503) (Βλέπε συνημμένη
σύμβαση ανάθεσης έργου)
β) 2000- 2018: Καθηγήτρια σε σχολεία της Β/θμιας Εκπαίδευσης
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
1998-1999. Συντονίστρια και μέλος της ομάδας σχεδιασμού στο πιλοτικό πρόγραμμα Αγωγής Υγείας με θέμα
«Διατροφική Αγωγή με παιδιά του Δημοτικού Σχολείου: Μια Διδακτική Πρόταση».Φορέας υλοποίησης: Παιδαγωγικό
Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Κυριάκος
Αθανασίου.
1999: Συμμετοχή στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή του προγράμματος «Ισορροπημένη διατροφή. Ενημέρωση, Δράση,
Αξιολόγηση», στο πλαίσιο του έργου «Σχολεία Εφαρμογής Πειραματικών Προγραμμάτων Εκπαίδευσης» (ΣΕΠΠΕ).
Φορέας υλοποίησης: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Παύλος Σινιγάλιας.
1998-1999: Συμμετοχή στο πιλοτικό πρόγραμμα Αγωγής Υγείας με θέμα «Διατροφή και πρόληψη του καρκίνου».
Σχολεία εφαρμογής του προγράμματος: 60 Γυμνάσια των Νομών Χαλκιδικής, Θεσσαλονίκης, Κιλκίς, Σερρών, Δράμας
και Λέσβου. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Αντώνης Κωνσταντινίδης.
1999-2000: Συμμετοχή στο σχεδιασμό και την κατάστρωση Προγράμματος με θέμα «Κυκλοφοριακή Αγωγή για
Μαθητές και Οδηγούς στην Πόλη της Θεσσαλονίκης». Υπεύθυνος: Αστυνομικός Διευθυντής, Χ. Τζατζάκης, Διοικητής
Τροχαίας Θεσσαλονίκης.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ
1. Υπεύθυνη για τη δημιουργία και την επιμέλεια του κόμικς «Ο Ζωολιπίδης και η παρέα του» και του επιτραπέζιου
παιχνιδιού «Ο καλο(ς)φαγάς!» στο πλαίσιο του πιλοτικού προγράμματος «Διατροφική Αγωγή σε παιδιά του Δημοτικού
Σχολείου: Μια Διδακτική Πρόταση». Επιστημονικός Υπεύθυνος: Κυριάκος Αθανασίου.
2. Συμμετοχή στην ανάπτυξη του «Μαθησιακού Πακέτου για τη Διατροφή και την πρόληψη του Καρκίνου» που
παρήχθη στο πλαίσιο του πιλοτικού προγράμματος
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
1. Zimvrakaki E, Athanasiou K., «Children’s representations about their body and sexual development» στο: M. Ergazaki,
J. Lewis, V. Zogza (Eds) Trends in Biology Education Research in the New Biology Era, Patras University Press. Patras 2005
(ISBN: 960-530-079-6)
2. Ζυμβρακάκη Ε., Μακρής Γ., Αθανασίου Κ. «Γνώσεις και προτιμήσεις παιδιών σχολικής ηλικίας σχετικά με τα λίπη και
το ελαιόλαδο». 2ο Μακεδονικό Συνέδριο Διατροφής και Διαιτολογίας, Πρακτικά Συνεδρίου, Μάϊος 1994: 104-108.
3. Ζυμβρακάκη Ε. «Η Αγωγή Υγείας στο πλαίσιο του Σχολείου του Από τη θεωρία στην εφαρμογή των προγραμμάτων».
Λέσχη των Εκπαιδευτικών, 1995, 9: 20-23.
4. Ζυμβρακάκη Ε. «Τα θεωρητικά μοντέλα στην Αγωγή και Προαγωγή της Υγείας Σύντομη ιστορική ανασκόπηση». Για
την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Φθινόπωρο 1995, 8: 13-15
5. Ζυμβρακάκη Ε. «Ζητήματα θεωρίας και μεθόδου στην επιστήμη της Αγωγής και Προαγωγής της Υγείας». Σύγχρονη
Εκπαίδευση, 1996, 89: 30-34
6. Zimvrakaki E., Makris G., Athanasiou K. «Dietary fats and oils: knowledge and preferences of school-aged children in
Greece». Mediterranean Journal of Educational Studies, 1997, 2(1): 111-120.
7. Turner S., Zimvrakaki E., Athanasiou K. «Investigating children’s ideas about fat consumption and health: a
comparative study». Health Education Journal, 1997, 56(4):329-339.
8. Turner S., Zimvrakaki E., Athanasiou K. «Children’s perceptions about fat consumption and health: A comparative
study». Proceedings of the First Conference of European Researchers in Didaktik of Biology, 1998:143-152
9. Ζυμβρακάκη Ε., Αθανασίου Κ. «Κοινωνικές αναπαραστάσεις παιδιών σχολικής ηλικίας για τα ναρκωτικά». Σύγχρονη
Εκπαίδευση, 2003, 128: 82-90.
ΓΕΩΡΓΟΣ ΑΜΠΑΤΖΙΔΗΣ
https://www.researchgate.net/profile/Georgios-Ampatzidis-2
Εχει εκλεχθεί ως επικουρος καθηγητής στο Τμημα Προσχολικής Εκπαίδευσης του ΠΘ. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη Εκπαίδευση στη Βιολογία, Διδακτική της Οικολογίας και στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Έχει πλήθος εργασιών όπως αναφέρονται στον παραπάνω σύνδεσμο.
| Εισηγητής | Τίτλος διάλεξης | |||
| Σ. Παρασκευόπουλος | Η σημαντική σχέση αειφόρου ανάπτυξης και εκπαίδευσης |
|||
| Θ. Μαρδίρης | Από την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στην εκπαίδευση για την αειφορία | |||
| Θ. Μαρδίρης | Περιβαλλοντική εκπαίδευση/ Εκπαίδευση για την Αειφορία: Η Ελληνική εμπειρία | |||
| Θ. Μαρδίρης | Ολιστική προσέγγιση της Βιωσιμότητας/Αειφορίας στη σχολική μονάδα - Αειφόρο Σχολείο | |||
| Θ. Μαρδίρης | Ερευνητική ατζέντα της εκπαίδευσης για την αειφορία: Νέα πεδία και προοπτικές |
|||
| Γ. Αμπατζίδης | Παρουσίαση καλών πρακτικών στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση | |||
| Γ. Αμπατζίδης | Η έρευνα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στο σχολείο | |||
| Θ. Μαρδίρης | Κλιματική κρίση και Βιοποικιλότητα σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις | |||
| Γ. Αμπατζίδης | Η διδασκαλία της οικολογίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση | |||
| Γ. Αμπατζίδης | Η διδασκαλία της οικολογίας στη πρωτοβάθμια εκπαίδευση | |||
| Ε. Ζυμβρακάκη | Αγωγή υγείας: Διατροφή και καρκίνος | |||
| Ε. Ζυμβρακάκη | Αγωγή Υγείας: Η Διατροφή στην Ελλάδα | |||
| Ε. Ζυμβρακάκη | Αγωγή Υγείας: Διατροφή και καρδιαγγειακά νοσήματα | |||
| 4η | ||||
| 5η | ||||
| 6η | ||||
| 7η | ||||
| 8η | ||||
| 9η | ||||
Δρ. Θοδωρης Μαρδίρης, M.ed, Βιολόγος, Περιβαλλοντολόγος,
Περιφερειακός Δ/ντης Εκπαίδευσης Δυτικής Μακεδονίας.
πρώην Υπεύθυνος Λειτουργίας ΚΠΕ. Καστοριάς
Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό, Τμήμα Γεωπονίας, Σχολή Γεωπονίας Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος,
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
1998: Διδάκτωρ Επιστημών της Αγωγής (Αγωγής Υγείας) από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τίτλος διατριβής: «Αναπαραστάσεις μαθητών/ριών και εκπαιδευτικών
της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για τα τρόφιμα και την υγεία. Μια μελέτη Αγωγής Υγείας».
1984-1987: Eρευνήτρια σε μεταπτυχιακή ερευνητική εργασία στο Εργαστήριο Βιοχημείας του Τομέα Οργανικής
Χημείας και Βιοχημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε θέματα Γενετικής και Μοριακής
Γενετικής.
1984: Πτυχίο από το Τμήμα Χημείας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
1992-1998: Παρακολούθηση του τακτικού ανά δεκαπενθήμερο μεταπτυχιακό σεμινάριο που διοργάνωνε ο Τομέας για
το Περιβάλλον και την Υγεία του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. με θέμα: «Θεωρία,
πρακτική και έρευνα στην περιοχή της Αγωγής Υγείας».
1997 Δεκέμβριος, 1996 Μάιος-Ιούνιος, 1995 Μάιος-Ιούλιος (Σύνολο 5 μήνες): Παρακολούθηση μεταπτυχιακών
σεμιναρίων για τη Διδακτική των Φυσικών Επιστημών, στο Science and Technology Group, Institute of Education,
University of London, μετά από πρόσκληση της Dr Sheila Turner.
ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
1999-2000: Συνεργάτης στο πιλοτικό πρόγραμμα Αγωγής Υγείας στα σχολεία «Διατροφή και πρόληψη καρκίνου»,
Επιστημονικός Υπεύθυνος: Αντώνης Κωνσταντινίδης.
1998-1999: Συνεργάτης στο πειραματικό πρόγραμμα εκπαίδευσης «Ισορροπημένη Διατροφή: Ενημέρωση, δράση και
Αξιολόγηση», Έργο ΣΕΠΠΕ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Παύλος Σινιγάλιας.
1998-1999: Συντονίστρια και ερευνήτρια στο πιλοτικό πρόγραμμα «Διατροφική Αγωγή σε παιδιά του Δημοτικού
Σχολείου: Μια Διδακτική Πρόταση», Τομέας Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Υγεία, Παιδαγωγικό Τμήμα
Δημοτικής Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Κυριάκος Αθανασίου.
1995-1997: Ερευνήτρια στο ερευνητικό πρόγραμμα «Έρευνα των γνώσεων και των στάσεων μαθητών από τη Βόρεια
Ελλάδα σε θέματα διατροφής και καπνίσματος», Τομέας Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Υγεία, Παιδαγωγικό
Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Χρηματοδότηση: Επιτροπή Ερευνών του
Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Κυριάκος Αθανασίου.
1994-1996: Ερευνήτρια στο ερευνητικό πρόγραμμα «Εκπαίδευση μαθητών, δασκάλων και γονέων στην πρόληψη του
καρκίνου. Μια εκστρατεία πληροφόρησης σε συνδυασμό με έρευνα πάνω στη βελτίωση των γνώσεων και των στάσεων
ως συνέπεια της δράσης», Τομέας Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Υγεία, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής
Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Χρηματοδότηση: Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιστημονικός
Υπεύθυνος: Κυριάκος Αθανασίου.
Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος 1986: Ερευνήτρια στο ερευνητικό πρόγραμμα «Γενετική μηχανοποίηση του
αιθανολοπαραγωγού βακτηρίου Zymomonas mobilis για αυξημένη παραγωγή αιθανόλης και ζύμωση της κυτταρίνης σε
αιθανόλη», Τομέας Οργανικής Χημείας και Βιοχημείας, Τμήμα Χημείας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Χρηματοδότηση:
Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Κωνσταντίνος Δραϊνας.
ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ
α. Διδασκαλία σε ΠΕΚ, ΑΕΙ και ΤΕΙ
Φεβρουάριος-Ιούνιος 1985: Διδασκαλία του μαθήματος «Βιοχημεία» στη ΣΕΥΠ Ιωαννίνων/Παράρτημα του ΤΕΙ
Μεσολογγίου.
Οκτώβριος-Δεκέμβριος 1995: Διδασκαλία θεμάτων «Αγωγής Υγείας για εκπαιδευτικούς». Περιφερειακό Επιμορφωτικό
Κέντρο Καβάλας, Παράρτημα Δράμας.
Φεβρουάριος-Απρίλιος 1996: Διδασκαλία θεμάτων «Αγωγής Υγείας για εκπαιδευτικούς». Περιφερειακό Επιμορφωτικό
Κέντρο Καβάλας, Καβάλα
Φεβρουάριος-Απρίλιος 1996: Διδασκαλία θεμάτων Αγωγής Υγείας. 2ο Περιφερειακό Επιμορφωτικό Κέντρο
Θεσσαλονίκης
Ακαδημαϊκά έτη 1997-1998, 1998-1999, 1999-2000, 2001-2002, 2002-2003, 2003-2004, 2004-2005: Ανάθεση
διδασκαλίας στο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης «Δημήτρης Γληνός». Διδασκαλία του γνωστικού αντικειμένου
«Ερευνητικό Πρόγραμμα Αγωγής Υγείας» και «Εμβάθυνση στην Αγωγή Υγείας»
Από 16-1-1998 μέχρι 31-3-2000, από 14-1-2003 έως 30-12-2005: Διδάσκουσα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής
Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Διδασκαλία του μαθήματος «Αγωγή Υγείας και
Διδασκαλία Βιολογίας».
Ακαδημαϊκό έτος 2002 έως 2012: Επιστημονικός Συνεργάτης με πλήρη προσόντα στο Τμήμα Διατροφής και
Διαιτολογίας του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Διδασκαλία των μαθημάτων α) Παιδαγωγική της Διατροφής και β) Κοινωνιολογία
της Διατροφής γ)Αγωγή Υγείας-Διατροφική Αγωγή.
Ακαδημαϊκά έτη 2004-5 και 2005-6: Διδασκαλία στο Διατμηματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών του Τμήματος
Χημείας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και του Τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας, ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Διδαχθέν μάθημα:
Κοινωνιολογία της Διατροφής. (Υποέργο 2. Επιστήμη Τροφίμων και Διατροφή, αρ. έργου 61/1503) (Βλέπε συνημμένη
σύμβαση ανάθεσης έργου)
β) 2000- 2018: Καθηγήτρια σε σχολεία της Β/θμιας Εκπαίδευσης
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
1998-1999. Συντονίστρια και μέλος της ομάδας σχεδιασμού στο πιλοτικό πρόγραμμα Αγωγής Υγείας με θέμα
«Διατροφική Αγωγή με παιδιά του Δημοτικού Σχολείου: Μια Διδακτική Πρόταση».Φορέας υλοποίησης: Παιδαγωγικό
Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Κυριάκος
Αθανασίου.
1999: Συμμετοχή στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή του προγράμματος «Ισορροπημένη διατροφή. Ενημέρωση, Δράση,
Αξιολόγηση», στο πλαίσιο του έργου «Σχολεία Εφαρμογής Πειραματικών Προγραμμάτων Εκπαίδευσης» (ΣΕΠΠΕ).
Φορέας υλοποίησης: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Παύλος Σινιγάλιας.
1998-1999: Συμμετοχή στο πιλοτικό πρόγραμμα Αγωγής Υγείας με θέμα «Διατροφή και πρόληψη του καρκίνου».
Σχολεία εφαρμογής του προγράμματος: 60 Γυμνάσια των Νομών Χαλκιδικής, Θεσσαλονίκης, Κιλκίς, Σερρών, Δράμας
και Λέσβου. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Αντώνης Κωνσταντινίδης.
1999-2000: Συμμετοχή στο σχεδιασμό και την κατάστρωση Προγράμματος με θέμα «Κυκλοφοριακή Αγωγή για
Μαθητές και Οδηγούς στην Πόλη της Θεσσαλονίκης». Υπεύθυνος: Αστυνομικός Διευθυντής, Χ. Τζατζάκης, Διοικητής
Τροχαίας Θεσσαλονίκης.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ
1. Υπεύθυνη για τη δημιουργία και την επιμέλεια του κόμικς «Ο Ζωολιπίδης και η παρέα του» και του επιτραπέζιου
παιχνιδιού «Ο καλο(ς)φαγάς!» στο πλαίσιο του πιλοτικού προγράμματος «Διατροφική Αγωγή σε παιδιά του Δημοτικού
Σχολείου: Μια Διδακτική Πρόταση». Επιστημονικός Υπεύθυνος: Κυριάκος Αθανασίου.
2. Συμμετοχή στην ανάπτυξη του «Μαθησιακού Πακέτου για τη Διατροφή και την πρόληψη του Καρκίνου» που
παρήχθη στο πλαίσιο του πιλοτικού προγράμματος
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
1. Zimvrakaki E, Athanasiou K., «Children’s representations about their body and sexual development» στο: M. Ergazaki,
J. Lewis, V. Zogza (Eds) Trends in Biology Education Research in the New Biology Era, Patras University Press. Patras 2005
(ISBN: 960-530-079-6)
2. Ζυμβρακάκη Ε., Μακρής Γ., Αθανασίου Κ. «Γνώσεις και προτιμήσεις παιδιών σχολικής ηλικίας σχετικά με τα λίπη και
το ελαιόλαδο». 2ο Μακεδονικό Συνέδριο Διατροφής και Διαιτολογίας, Πρακτικά Συνεδρίου, Μάϊος 1994: 104-108.
3. Ζυμβρακάκη Ε. «Η Αγωγή Υγείας στο πλαίσιο του Σχολείου του Από τη θεωρία στην εφαρμογή των προγραμμάτων».
Λέσχη των Εκπαιδευτικών, 1995, 9: 20-23.
4. Ζυμβρακάκη Ε. «Τα θεωρητικά μοντέλα στην Αγωγή και Προαγωγή της Υγείας Σύντομη ιστορική ανασκόπηση». Για
την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Φθινόπωρο 1995, 8: 13-15
5. Ζυμβρακάκη Ε. «Ζητήματα θεωρίας και μεθόδου στην επιστήμη της Αγωγής και Προαγωγής της Υγείας». Σύγχρονη
Εκπαίδευση, 1996, 89: 30-34
6. Zimvrakaki E., Makris G., Athanasiou K. «Dietary fats and oils: knowledge and preferences of school-aged children in
Greece». Mediterranean Journal of Educational Studies, 1997, 2(1): 111-120.
7. Turner S., Zimvrakaki E., Athanasiou K. «Investigating children’s ideas about fat consumption and health: a
comparative study». Health Education Journal, 1997, 56(4):329-339.
8. Turner S., Zimvrakaki E., Athanasiou K. «Children’s perceptions about fat consumption and health: A comparative
study». Proceedings of the First Conference of European Researchers in Didaktik of Biology, 1998:143-152
9. Ζυμβρακάκη Ε., Αθανασίου Κ. «Κοινωνικές αναπαραστάσεις παιδιών σχολικής ηλικίας για τα ναρκωτικά». Σύγχρονη
Εκπαίδευση, 2003, 128: 82-90.
https://www.researchgate.net/profile/Georgios-Ampatzidis-2
Εχει εκλεχθεί ως επικουρος καθηγητής στο Τμημα Προσχολικής Εκπαίδευσης του ΠΘ. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη Εκπαίδευση στη Βιολογία, Διδακτική της Οικολογίας και στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Έχει πλήθος εργασιών όπως αναφέρονται στον παραπάνω σύνδεσμο.
