With more focus than ever on embodied carbon in construction, demand for low carbon building materials is increasing. But what is low carbon concrete and how can it be adopted on a broader scale to help the industry meet its carbon reduction goals without negatively affecting the concrete industry? 

This blog post addresses all these questions and more: 

• What is Low Carbon Concrete?
• Why Traditional Concrete Has a Large Carbon Footprint
• Increasing Demand for Low Carbon Concrete
• How to Produce Low Carbon Concrete
• Low Carbon Ready Mix Concrete
• Low Carbon Precast Concrete

• Architects: Peter Zumthor
• Year: 1996
• Photographs:Andrea Ceriani
• Manufacturers:  Vitrocsa, Stonecon, Truffer Natural Stones
• Lead Architects: Peter Zumthor, with Marc Loeliger, Thomas Durisch and Rainer Weitschies

Καθώς οι θερμοκρασίες θα συνεχίσουν να αυξάνονται τον επόμενο αιώνα, φυσικές καταστροφές όπως πλημμύρες, τυφώνες, ξηρασίες και κύματα καύσωνα θα ενταθούν, καθιστώντας τελικά μέρη του πλανήτη μας ακατοίκητα.

Για να περιοριστεί η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας σε 1,5 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, βάσει της Συμφωνίας του Παρισιού, το Σύμφωνο της Γλασκώβης για το κλίμα (COP26) στοχεύει σε μείωση 45% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα έως το 2030, σε σχέση με το επίπεδο του 2010, και μηδενικές εκπομπές στα μέσα του αιώνα. Ακόμα κι έτσι, πιθανότατα, ο κόσμος θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια αύξηση 2,4°C έως το 2100.

Με συνεισφορά 8%, η παγκόσμια βιομηχανία τσιμέντου είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός CO2 και συνεπώς ένα από τα κύρια σημεία εστίασης των κλιματικών στόχων του COP26. Βάσει αυτού, ο Καναδάς, η Γερμανία, η Ινδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ήδη δεσμευτεί να επιτύχουν μηδενικές εκπομπές CO₂ στη χρήση σκυροδέματος και χάλυβα στον τομέα των «μεγάλων δημόσιων κατασκευών» έως το 2050. Σύμφωνα με αυτούς τους στόχους, 40 παγκόσμιοι κατασκευαστές σκυροδέματος και τσιμέντου, υπό την GCCA, έχουν πλέον δεσμευτεί να μειώσουν τις εκπομπές CO₂ στο μισό έως το 2030, στην πορεία προς την επίτευξη καθαρού μηδενισμού έως το 2050

Sound Architecture 07
where do we meet by Ronald Van Dermejs

Philippe Rahm architectes, Paris, France Philippe Rahm is a Swiss architect, principal in the office of “Philippe Rahm architectes”, based in Paris, France. His work, which extends the field of architecture from the physiological to the meteorological, has received an international audience in the context of sustainability. His recent work includes the 70 hectares Central Park in Taichung, Taiwan, completed in December 2018, the Agora of the French National Radio in Paris, a 2700 m2 Exhibition architecture for the Luma Foundation in Arles, France. He has held professorships at GSD Harvard University, Columbia and Princeton Universities. His work has been exhibited in 2017 at the Chicago and Seoul Architecture Biennales.

Christian Hauvette likes to define himself as an "architect-mechanic." The building of the rectorate of Martinique (1993) is truly designed like a machine, producing air conditioning solely through its architectural features. It is a real originality (this was the main criterion of the competition), but Christian Hauvette took this idea to the smallest detail, designed around this natural cooling system (which represents significant energy savings as well as a different way of living). All the features are designed to allow the wind to pass through the building from end to end: from the large metal shutters at the main entrance to the louvers and adjustable blinds. The work of architecture on and with the wind is always present, and the building, located on a height, integrates into the landscape. The film showcases the ingenuity of this structure while revealing the controversy surrounding its specificity.

The Intergovernmental Science-Policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services (IPBES) is an independent intergovernmental body established by States to strengthen the science-policy interface for biodiversity and ecosystem services for the conservation and sustainable use of biodiversity, long-term human well-being and sustainable development. It was established in Panama City, on 21 April 2012 by 94 Governments.  It is not a United Nations body.  However, at the request of the IPBES Plenary and with the authorization of the UNEP Governing Council in 2013, the United Nations Environment Programme (UNEP) provides secretariat services to IPBES.