Έρευνα σε ζητήματα Εφαρμοσμένης Κοινωνιογλωσσολογίας - Πτυχιακή Εργασία (2023-2024)

Έρευνα σε ζητήματα εφαρμοσμένης κοινωνιογλωσσολογίας

Ομάδα Ερευνητικών Εργασιών

Κάθε Παρασκευή 10.30-12.30, Γκλαβάνη 37, 5ος όροφος, Γραφείο 10

Θέματα για Πτυχιακές Εργασίες στην Εφαρμοσμένη Κοινωνιογλωσσολογία

1. Γλωσσικό τοπίο
2. Κοινωνιογλωσσικά ρεπερτόρια & στάσεις απέναντι στη γλώσσα/σε γλώσσες/στην πολυγλωσσία
3. Ζητήματα γλωσσικής πολιτικής & γλωσσικά δικαιώματα
4. Μεταναστευτικές ταυτότητες & οικογενειακές γλωσσικές πολιτικές
5. Γραφή, ορθογραφία & καλλιγραφία στην ανατολική & τη δυτική παράδοση
6. Γλωσσική εθνογραφία σε συγκεκριμένα κοινωνιογλωσσικά περιβάλλοντα (π.χ. εκπαιδευτικά, εργασιακά, ιατρικά, οπαδικά) & εναλλακτικοί γραμματισμοί
7. Χιούμορ και χιουμοριστικός λόγος
8. Ρατσιστικός λόγος, ρευστός ρατσισμός, ρητορική μίσους
9. Πολιτική γελοιογραφία & μεταφορά
10. (Πολυτροπική) Κριτική ανάλυση λόγου στην πολιτική & τα ΜΜΕ/social media

ΨΗΛΑΦΩΝΤΑΣ ΤΟ ΡΙΖΩΜΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ από ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ-ΕΡΕΥΝΗΤΡΙΕΣ/ΤΕΣ

Ερευνητικές διαδρομές & χαρτογραφικές αφηγήσεις από προπτυχιακές/ούς φοιτήτριες/τές του ΤΓΔΣ

Αγγελική Κουλιανού, ακ. έτος εισαγωγής: 2020-2021

Μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Master "Sciences du langage", Parcours Expertise en "Sémiologie et Communication", Πανεπιστήμιο Paris Cité

Όψεις του πολέμου Ισραήλ-Παλαιστίνης στη Μέση Ανατολή: μια πολυτροπική κριτική ανάλυση λόγου πολιτικών γελοιογραφιών στο X/Twitter

Είμαι η Αγγελική και το θέμα της πτυχιακής μου εργασίας ήταν «Όψεις του πολέμου Ισραήλ-Παλαιστίνης στη Μέση Ανατολή: μια πολυτροπική κριτική ανάλυση λόγου πολιτικών γελοιογραφιών στο X/Twitter». Η εμπειρία της πτυχιακής εργασίας ήταν πολύ σημαντικό μέρος της ζωής μου έως τώρα γιατί έμαθα πολλά για εμένα και για το πώς λειτουργώ  υπό πίεση, πως αλληλεπιδρώ μέσα σε μια ομάδα (την ομάδα των πτυχιακών εν προκειμένω) και πώς να οργανώνομαι και να εργάζομαι πάνω σε ένα ερευνητικό project με αποδοτικό τρόπο. Τα περισσότερα τα έμαθα κάνοντας λάθη, μη τηρώντας κάποιες φορές τις προθεσμίες αλλά και μέσα από τους προβληματισμούς των υπολοίπων μελών της ομάδας των πτυχιακών. Στη διαδρομή αυτή αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερή που επέλεξα για επιβλέπουσα την κ. Ρούλα Κίτσιου – και που με επέλεξε κι εκείνη με τη σειρά της κατά τη διαδικασία της κατάθεσης ερευνητικής πρότασης -, καθώς είχα τη χαρά να έχω διαρκή καθοδήγηση, σχόλια και διορθώσεις πάνω στα κείμενα-προσχέδια της εργασίας μου σε εβδομαδιαία βάση, αλλά και ανοιχτότητα, κατανόηση και σεβασμό στη θεσιακότητα μου για το θέμα της έρευνας, το οποίο αφορούσε ένα αρκετά πολύπλοκο κοινωνικο-πολιτικό ζήτημα. Η διαδρομή αυτή για εμένα κράτησε ακριβώς έναν χρόνο μιας και ξεκίνησα από το Bordeaux της Γαλλίας ως φοιτήτρια Erasmus+ τον Οκτώβριο του 2023 και ολοκλήρωσα με την υποστήριξη τον Σεπτέμβριο του 2024. Μέσα σε αυτούς τους μήνες είχα την ευκαιρία να παρουσιάσω διαφορετικές πτυχές της εργασίας αυτής σε ένα διεθνές online workshop του DiscourseNet, στο φοιτητοκεντρικό συνέδριο Disrupting Normal: Becoming Researchers 2024 και στο 5^ο Μικρό Θερινό Πανεπιστήμιο, με αποτέλεσμα να έχω την τύχη να συνομιλήσω με επιστήμονες/ισσες του χώρου και να λάβω σημαντική ανατροφοδότηση για περαιτέρω ανάπτυξη του επιχειρήματος της πτυχιακής μου εργασίας.

Κωνσταντίνος Θερμός, ακ. έτος εισαγωγής: 2019-2020

Εφαρμογή της κριτικής ανάλυσης λόγου στον βενεζουελάνικο μιντιακό λόγο: Η περίπτωση του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών της Κολομβίας κατά το 2022

https://ir.lib.uth.gr/xmlui/handle/11615/82486

Η πτυχιακή εργασία δεν ήταν απλώς μια ακαδημαϊκή υποχρέωση, ήταν η ευκαιρία να εξερευνήσω σε βάθος ένα πεδίο που τελικά με κέρδισε. Κι όμως, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, βρήκα τον εαυτό μου να ενθουσιάζεται με τον βενεζουελάνικο μιντιακό λόγο και τις προεδρικές εκλογές της Κολομβίας. Αν και στην αρχή τρόμαξα με το μέγεθος της δουλειάς (κανείς δε σε προετοιμάζει για το πόσο τρομακτική είναι μια λευκή σελίδα word με τίτλο «ΠΤΥΧΙΑΚΗ» που σε κοιτάζει για μήνες), καθώς εμβάθυνα στο υλικό, τόσο περισσότερο με απορροφούσε. Συναρπαστικό ήταν, επίσης, το να βλέπω όσα είχα μάθει στα τέσσερα χρόνια σπουδών μου να παίρνουν επιτέλους «σάρκα και οστά». Το πιο απαιτητικό σημείο; Να ξεκολλήσω από το “θα το κάνω αύριο” και να πω “το κάνω τώρα” – σίγουρα πιο τρομακτικό κι από το ίδιο το πολιτικό περιεχόμενο που ανέλυα. Πάλεψα με τον εαυτό μου, τον καναπέ μου, το Netflix και το TikTok και τελικά κατάφερα να γράψω ένα κείμενο με αρχή, μέση και (δόξα τω Θεώ) τέλος. Ωστόσο, η διαδικασία με έκανε να καταλάβω πόσο με ενδιαφέρει το συγκεκριμένο πεδίο ενώ παράλληλα έμαθα να διαχειρίζομαι τα deadlines, την πίεση και, κυρίως, τις φωνούλες που λένε «δεν θα προλάβεις». Τελικά πρόλαβα. Οριακά. Αλλά πρόλαβα. Η πτυχιακή δεν ήταν απλώς το κλείσιμο ενός κύκλου, αλλά μια μικρή νίκη. Τη συγκεκριμένη πτυχιακή είχα την τύχη να την παρουσιάσω τόσο στο συνέδριο του τμήματος μας, Disrupting Normal, αλλά και στο συνέδριο “Media and Governance in Latin America, Spain and Portugal” που διοργανώθηκε από το πανεπιστήμιο της Βαλένθια. Αν έπρεπε να δώσω μια συμβουλή, θα ήταν απλή: διάλεξε ένα θέμα που σου αρέσει! Κάτι που νιώθεις ότι σε τραβάει! Κάτι που σε γοητεύει! Η πτυχιακή είναι ΔΙΚΗ ΣΟΥ και θα δεις ότι θα ασχολείσαι με μεράκι και χαρά αν όντως σε ενδιαφέρει το περιεχόμενο της!

Μπέκου Ελένη-Μαρία, ακ. έτος εισαγωγής: 2020-2021
Φεμοεθνικισμός και κατασκευή της δυτικής κοσμικής ταυτότητας στον ελληνικό μιντιακό λόγο: Μία κριτική λογοαναλυτική προσέγγιση της εξέγερσης των γυναικών στο Ιράν το 2022

“Τι είναι ο φεμοεθνικισμός;” «Ο φεμοεθνικισμός αναφέρεται στην εργαλειοποίηση του φεμινισμού από τον εθνικισμό και τον νεοφιλελευθερισμό σε πολιτικές εκστρατείες κατά του Ισλάμ, αλλά και στην συμμετοχή ορισμένων φεμινιστριών/τών στο στιγματισμό των μουσουλμάνων ανδρών στο όνομα της έμφυλης ισότητας» (Sara Farris, 2017: 4, “In the name of women’s rights: The rise of femonationalism”). Το ερώτημα αυτό με απασχόλησε για πρώτη φορά στο μάθημα Αφήγηση-Ανάλυση Λόγου, όταν ήμουν ακόμα τρίτο έτος. Στο μάθημα της κ. Κίτσιου έκανα μια εισαγωγική παρουσίαση του κεφαλαίου “Ομοεθνικισμός και φεμοεθνικισμός στην Ελλάδα: η δεξιοποίηση των έμφυλων πολιτικών ταυτότητας” από το συλλογικό τόμο “Η Κανονικοποίηση του Ακροδεξιού Λόγου στην Ελλάδα: Φύλο, ΜΜΕ, Ένοπλες Δυνάμεις, Εκκλησία”. Αυτό το θέμα ωστόσο δεν έμεινε στη μορφή μιας παρουσίασης αλλά εξελίχθηκε, προς μεγάλη μου έκπληξη, σε πτυχιακή εργασία. Όταν έφτασε εκείνη η στιγμή, παρόλο που ήξερα ότι θέλω να ασχοληθώ με τον φεμοεθνικισμό, δεν ήξερα ποιο θα είναι το θέμα της εργασίας μου. Πρόκειται για μια διαδικασία που διήρκησε αρκετό χρόνο και περιελάμβανε στιγμές επιφοίτησης αλλά και απογοήτευσης. Μετά από πολλή σκέψη και αναζήτηση το ερευνητικό μου ενδιαφέρον «κλείδωσε» στο Ιράν και, συγκεκριμένα, στη Μαχσά Αμινί. Όσον αφορά το αντικείμενο της έρευνάς μου, αυτό ήταν άρθρα εφημερίδων του ελληνικού διαδικτυακού χώρου που μιλούσαν για το θάνατο της Αμινί.

Ωστόσο, πώς συνδυάζεται ο φεμοεθνικισμός με το Ιράν και τη Μαχσά Αμινί; Η πτυχιακή μου εργασία είναι μια προσπάθεια ορατοποίησης του φεμοεθνικισμού ως φαινομένου στον ελληνικό μιντιακό χώρο. Χρησιμοποιώντας ως εργαλείο την Κριτική Ανάλυση Λόγου, επιχείρησα να αναδείξω τα στοιχεία αυτά στο λόγο της αρθρογραφίας που κατασκευάζει την μουσουλμάνα γυναίκα ως παθητικό θύμα μιας κουλτούρας και ανάγει την δύση ως προστάτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η έρευνα εστιάζει στο ελληνικό πλαίσιο, καθώς έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το πως κατασκευάζεται η δυτική κοσμική ταυτότητα στην Ελλάδα μέσα από την παραγωγή λόγου που καταδικάζει το Ισλάμ ως οπισθοδρομική θρησκεία, τη στιγμή που στην Ελλάδα ο κοσμικισμός δεν υφίσταται νομικά, ενώ στη δημόσια σφαίρα κυριαρχούν τα στοιχεία του ορθόδοξου χριστιανισμού.

Η συγγραφή μιας πτυχιακής εργασίας είναι αναμφίβολα μία δύσκολη διαδικασία. Πρόκειται όμως για μια εμπειρία που σου προσφέρει ανεκτίμητα εφόδια, ιδιαίτερα αν θες να ασχοληθείς περαιτέρω με την έρευνα. Μαθαίνεις να σκέφτεσαι διαφορετικά, πράγματα γύρω σου που μέχρι πριν δεν παρατηρούσες πλέον αποκτούν σημασία, μαθαίνεις τι είναι ο αναστοχασμός και αγκαλιάζεις τα λάθη σου. Στο τέλος, είσαι διαφορετικός άνθρωπος.

Χριστίνα Κουτσούμη, ακ. έτος εισαγωγής: 2019-2020

Τοπικοποίηση και μεταδημιουργία βιντεοπαιχνιδιών για το ιαπωνικό κοινό: Μία κοινωνική σημειωτική προσέγγιση του trailer του «Ghost of Tsushima» 

Πόσες φορές μπορεί μία playlist στο Spotify να σου αλλάξει τη ζωή; Στην περίπτωσή μου, τουλάχιστον μία. Ήταν ένα τυχαίο καλοκαιρινό απόγευμα του 2020, η playlist “Video Game Soundtracks” έπαιζε στο background, καθώς εγώ σκρόλαρα χαλαρή στο κινητό μου. Ξαφνικά ο ήχος μου τραβάει την προσοχή... Μία μίξη αρχαίας Ιαπωνίας και κινηματογραφικού μεγαλείου μαζί. Δεν το ήξερα τότε, αλλά ο ήχος αυτός που εν τέλει οδήγησε στη συγγραφή μίας ολόκληρης πτυχιακής εργασίας, αποτελούσε έναν υπέροχο συνδυασμό τυμπάνων taiko και ιαπωνικού φλάουτου shakuhachi. Ούτε ήξερα, πως 2 χρόνια αργότερα, θα άκουγα αυτούς τους ήχους live στην Ιαπωνία. Το soundtrack του παιχνιδιού; Υπέροχο. Το θέμα και τα γραφικά; Ακόμη καλύτερα. Το παιχνίδι; Ghost of Tsushima. Κάπως έτσι, η σπίθα έγινε ιδέα... και η ιδέα, έρευνα! Επέλεξα τα ιαπωνικά στη σχολή γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, αλλά και γιατί ήθελα να ασχοληθώ ερευνητικά με τη γλωσσική/πολιτισμική μετάφραση βιντεοπαιχνιδιών. Λίγα χρόνια αργότερα, η κυρία Κίτσιου με βοήθησε να κάνω αυτό το όνειρο πραγματικότητα! Μέσω της καθοδήγησής της, κατάφερα να αναπτύξω ένα ιδιαίτερα ώριμο ερευνητικό θέμα. Η δική μου πτυχιακή, συνδυάζει το πεδίο της κοινωνικής σημειωτικής με αυτό της τοπικοποίησης βιντεοπαιχνιδιών, η οποία αποτελεί κλάδο της οπτικοακουστικής μετάφρασης. Αναλύοντας σχολαστικά τους γλωσσικούς, οπτικούς και ακουστικούς σημειωτικούς πόρους του κινηματογραφικού  trailer του παιχνιδιού, η έρευνά μου επικεντρώθηκε στο πώς αυτά τα στοιχεία είναι στρατηγικά διαμορφωμένα, ώστε να ευθυγραμμίζονται με τις πολιτισμικές ευαισθησίες και προτιμήσεις των Ιαπώνων/Ιαπωνίδων παικτών/τριών, διατηρώντας παράλληλα την αυθεντικότητα και την αίσθηση του αρχικού προϊόντος. Τη συγκεκριμένη έρευνα είχα τη χαρά να την παρουσιάσω αρκετές φορές, πρωτίστως ως αρχική ιδέα στο συνέδριο “Disrupting Normal” του τμήματός μας. Έπειτα, την παρουσίασα ολοκληρωμένη στο “3ο Συνέδριο Ασιατικών Σπουδών” του Πανεπιστημίου Kyushu, όπου και απέσπασε το βραβείο καλύτερης παρουσίασης σε προπτυχιακό επίπεδο. Το περασμένο καλοκαίρι την παρουσίασα για τελευταία φορά στο Ηράκλειο της Κρήτης, στα πλαίσια του “12ου Διεθνούς Συνεδρίου πάνω σε ζητήματα σύγχρονου Marketing”, όπου τα σχόλια ήταν και πάλι ενθουσιώδη.

Η συγγραφή μίας σωστής πτυχιακής εργασίας δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση εύκολη υπόθεση, όμως το τελικό αποτέλεσμα σε ανταμείβει με το παραπάνω. Το συναίσθημα χαράς και υπερηφάνειας που νιώθεις όταν τελειώνεις ένα τόσο περίπλοκο project για πρώτη φορά, δεν μπορεί να συγκριθεί με πολλά άλλα! Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου την κυρία Κίτσιου για την αδιάκοπη στήριξη όχι μόνο κατά τη διάρκεια της έρευνας, αλλά και για τις συμβουλές της όλα αυτά τα χρόνια, ακόμη και σήμερα. Η συγγραφή πτυχιακής εργασίας μαζί της δεν αποτελεί απλώς μία τυπική ακαδημαϊκή διαδικασία, αλλά κανονικό mentoring πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά το τέλος. Εύχομαι όλες και όλοι να έχουν μία τόσο όμορφη πρώτη επαφή με την ακαδημαϊκή έρευνα όσο είχα εγώ! Είναι δύσκολο, αλλά αξίζει!!!

Ρένια Ρανγκέλοβα, ακ. έτος εισαγωγής: 2019-2020 

Μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο ΠΜΣ "Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές", Πάντειο Πανεπιστήμιο

Εφαρμόζοντας τη γλωσσική εθνογραφία σε μια ελληνική τάξη του δημοτικού για τη διερεύνηση της γλωσσικής κοινωνικοποίησης δίγλωσσων μαθητών/μαθητριών.

https://ir.lib.uth.gr/xmlui/handle/11615/81942

Είμαι η Ρένια και το θέμα της διπλωματικής μου εργασίας ήταν: «Εφαρμόζοντας τη γλωσσική εθνογραφία σε μια ελληνική τάξη του δημοτικού για τη διερεύνηση της γλωσσικής κοινωνικοποίησης δίγλωσσων μαθητών/μαθητριών». Η εμπειρία της πτυχιακής με βοήθησε να μάθω να οργανώνω όχι μόνο τις σκέψεις μου, αλλά και τον χρόνο μου. Η διαδικασία της έρευνας, — από τη συλλογή μέχρι την ανάλυση των δεδομένων — με βοήθησε να αναπτύξω ερευνητικές δεξιότητες. Καθοριστική υπήρξε η συμβολή της επιβλέπουσάς μου, κας Κίτσιου, η οποία με στήριξε σταθερά, καθ’ όλη τη διαδρομή, ιδιαίτερα στις στιγμές που ένιωθα να χάνω τον προσανατολισμό μου.

Αν και εξαιρετικά απαιτητική διαδικασία, η πτυχιακή με βοήθησε να ωριμάσω ερευνητικά και να αποκτήσω αυτοπεποίθηση. Ακαδημαϊκά, η πτυχιακή αποτέλεσε το θεμέλιο για τη μετέπειτα ενασχόλησή μου με τη μεταπτυχιακή έρευνα και τις διεθνείς σπουδές, ενώ επαγγελματικά ενίσχυσε σημαντικά το προφίλ μου, οδηγώντας με σε συνέδρια και ακαδημαϊκές δημοσιεύσεις. Σε προσωπικό επίπεδο, μου έδωσε την ευκαιρία να έρθω πιο κοντά με καθηγητές και συμφοιτητές, μέσα από τις εβδομαδιαίες συναντήσεις μας. Συνολικά, ήταν μια εμπειρία που μου άνοιξε νέους δρόμους.

Στη φωτογραφία απεικονίζεται μια στιγμή από την επιτόπια παρατήρηση που έλαβε χώρα σε δημοτικό σχολείο του Βόλου με το τετράδιο να μου υπενθυμίζει ότι «I’ve totally got this!”

Παρασκευή Τσιάντου ακ. έτος εισαγωγής: 2020-2021

Η Χρήση της Συμπεριληπτικής Γλώσσας για Θέματα Φύλου από Κουίρ Άτομα στην Ελλάδα

Τις πιο σημαντικές αποφάσεις στη ζωή μου τις έχω πάρει στιγμιαία και συνήθως συνοδεύονται από κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο, που έχοντας απηυδήσει απο την αναποφασιστικότητά μου αναφωνεί “είσαι τρελή; Φυσικά και θα το κάνεις!”. Κάτω από αυτές τις συνθήκες επικοινώνησα για πρώτη φορά και με την κ. Κίτσιου για το ενδεχόμενο μιας πτυχιακής έρευνας και ότι ακολούθησε αποτέλεσε μια από τις πιο καθοριστικές, για εμένα χρονιές της ζωής μου.

Η έρευνα μου εστιάζει στους τρόπους με τους οποίους κουίρ άτομα κατασκευάζουν κοινωνιογλωσσικά το φύλο τους μέσα στο διπολικό (αρσενικό-θηλυκό), ετεροκανονικό πλαίσιο στο οποίο τα εντάσσει η ελληνική γλώσσα αλλά και κοινωνία. Η ρευστότητα της γλώσσας, η κατασκευή και πραγμάτωση των έμφυλων ταυτοτήτων και το κουίρ βίωμα σε όλο του το φάσμα είναι οι θεματικές που μέσα από συνεντεύξεις και ανάλυση προσπάθησα να αναδείξω και τελικά με κέρδισαν. Η διαδικασία συγγραφής της πτυχιακής εργασίας, αν και άκρως απαιτητική, με βοήθησε να αποκτήσω αυτοπεποίθηση στις ιδέες μου, μου έμαθε να αποδεχτώ το λάθος ως μέρος μιας γόνιμης διαδικασίας, να ωριμάσω ερευνητικά με τις κατάλληλες μεθόδους, εργαλεία και καθοδήγηση αλλά και να έρθω σε επαφή με νέες ιδέες και τρόπους σκέψης, τόσο μέσα στο πλαίσιο της ομάδας των πτυχιακών όσο και κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων, όπου είχαν την ευκαιρία να έρθω σε επαφή με άτομα των κλάδων της κουίρ κοινωνιογλωσσολογίας και των σπουδών φύλου και να ανταλλάξουμε ιδέες, πηγές και προβληματισμούς.

Άθελά της, πιστεύω πως η Μαρίνα Σάττι, μιλώντας για την διαδικασία δημιουργίας ενός τραγουδιού της, είναι αυτή που περιέγραψε καλύτερα τα συναισθήματά μου για την έρευνα. Γιατί όπως και οτιδήποτε που του δίνεις μορφή, η έρευνα είναι και αυτή σαν μια γέννα. Όσο μεγαλώνει, αλλάζει και αποκτά υλική υπόσταση το θέμα σου, τόσο αλλάζεις και εσύ. Είναι μια διαδικασία που όσο σε παιδεύει, τόσο σε ανταμείβει.

Μαριτίνα Δημητρίου, ακ. έτος εισαγωγής: 2019-2020

  Μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο ΠΜΣ «Διαχείριση μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών στην Ευρώπη» Τμήμα Κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Απόψεις εκπαιδευτικών για το φαινόμενο της διγλωσσίας και τη χρήση της διαγλωσσικότητας σε τμήματα ΖΕΠ και ΔΥΕΠ

https://ir.lib.uth.gr/xmlui/handle/11615/83004

Πέρασαν τρία χρόνια από όταν ολοκλήρωσα και παρουσίασα την πτυχιακή μου εργασία, μια ημέρα γεμάτη αγωνία, αλλά και ανακούφιση που επιτέλους είχα στα χέρια μου ολοκληρωμένη την πτυχιακή μου εργασία. Την πρώτη δική μου εργασία, όπου χωρίς τη βοήθεια και διαρκή καθοδήγηση της τότε επιβλέπουσας μου κα. Κίτσιου Ρούλας, φοβάμαι πως δεν θα είχα ολοκληρώσει.

Θυμάμαι ακόμα τον ενθουσιασμό που είχα όταν καταλήξαμε στο τελικό θέμα «Απόψεις εκπαιδευτικών για το φαινόμενο της διγλωσσίας και τη χρήση της διαγλωσσικότητας σε τμήματα ΖΕΠ και ΔΥΕΠ». Εξ αρχής, είχα αποφασίσει ότι ήθελα να καταπιαστώ με ένα θέμα που αφορά την εκπαίδευση των μεταναστών και προσφύγων, καθώς ήταν ένα θέμα που με απασχολούσε προσωπικά και κοινωνικά.

Και έτσι ξεκίνησε η διαδρομή μας. Συναντήσεις κάθε Δευτέρα όλη η ομάδα, συζητήσεις, ανταλλαγή απόψεων, ιδεών, η καθεμία και ο καθένας έφερνε κάθε φορά να προσθέσει το δικό του λιθαράκι σε αυτή την παρέα.

Η πτυχιακή εργασία για εμένα ήταν κάτι παραπάνω από μια απλή εργασία. Ήταν η απόδειξη στον εαυτό μου, ότι μπορούσα να δοκιμαστώ σε κάτι νέο, να μάθω μέσα από αυτό και να το φέρω εις πέρας με τις όποιες δυσκολίες προέκυψαν ενδιάμεσα. Ήταν μια μοναδική εμπειρία, έμαθα πολλά νέα πράγματα, ήρθα σε επαφή με νέα θέματα και διεύρυνα τους διαπολιτισμικούς μου ορίζοντες αποκτώντας μια φαρέτρα γεμάτη για το Μεταπτυχιακό μου, καθώς έγινα έστω και λίγο μια μικρή ερευνήτρια!